سرم سوت می زند از این ......

خدایا چه می بینم ؟ مگر  چنین چیزی هم ممکن است ؟ آخر چرا ؟ چرا چنین کرده اند؟

این ها و بیش از این ها و شبیه به این ها ، جملاتی هستند که من دیوانه وار و با اعصابی خرد ، پس از مراجعه ی اخیر م به وبلاگ " اسپرانتو ، زبان دوم برای همه " به زبان آوردم.

آخر نمی توانستم و نمی توانم باور کنم و درک کنم اوج فاجعه را ؟ دلیل این کار را؟

این وبلاگ سال هاست که دوست اسپرانتودانانی چون من است . سالیان سال است که من و امثال من با مراجعه به این وبلاگ در جریان فعالیت های اسپرانتو در ایران قرار می گرفتیم.

جلسات سالیانه ، ماهانه و هفتگی را به ما خبر می داد . از انتشار نسخه ی کاغذی یا دیجیتال " سبز اندیشان " آگاهمان می کرد . وبلاگ ها و سایت های گوناگونی را به بازدید توصیه می کرد. اخبار اسپرانتو در ایران را اطلاع رسانی می نمود .  .....

 اما حالا ....

نه ! نه ! خوشبحتانه این وبلاگ تعطیل یا حذف نشده و هنوز قرار است بنگارد و هم چنان ستاره ی وبلاگ های اسپرانتوی ایران باشد .

بلکه نالش من از آن است که  آن همه مطالبی که در طی  هشت سال در وبلاگ  مذکور به نگارش در آمده بود  به دست حذف و نیستی سپرده شده است.

وبلاگی که از اردیبهشت 84 تا به حال در بلاگفا  و از سه سال پیش از آن از خرداد 81 در پرشین بلاگ ، می نوشته  ، اینک به گونه ای در آمده که گویی تازه در خرداد 92 ایجاد شده و حاصل هشت سال مطلب در آن به عمد یا غیر عمد حذف و نابود شده است.

حالا چرا نمی دانم . امیدوارم مسئولین سایت پاسخ و دلیل موجه بر این رخداد نامبارک داشته باشند . و هم امیدوارم که درایت به خرج داده و از وبلاگ پشتیبان تهیه نموده و دوباره مطالبش را برگردانند .

آخر آن مطالب هم یادآوریست ، هم نوستالژیک است و هم نمایانگر بخشی از تاریخ اسپرانتوی نوین ایران.

اگر آن مطالب حذف نمی شدند ، علاقه مند جدیدی که می خواهد از اسپرانتو و فعالیت های اسپرانتوی ایران بداند با مراجعه به آن وبلاگ و نسخه ی قدیمی تر آن  در پرشین بلاگ به خوبی می توانست  شمه ای از فراز و نشیب این ده سال اخیر اسپرانتوی ایران را به دست آورد.

از این ها گذشته چه دلیلی بر حذف مطالب پیشین و قدیمی وبلاگ بوده است ؟

بلاگ فا که محدودیتی در حجم و تعداد پست های وبلاگ ها ندارد که مدیر وبلاگ ناچار گردد مطالب قبلی را حذف نموده تا جا برای نوشتارهای جدید باز گردد ؟

تنها امیدوارم حذف 8 سال تاریخچه و مطالب پیشین وبلاگ از روی مشکل و به ناچار و غیر عمد بوده باشد و از روی پشتیبانی که امیدوارم قبلا تهیه کرده باشند دوباره پست های قبلی و پیشینه ی وبلاگ را برگردانند.

بارها می خواستم با نرم افزارهایی که وبلاگ ها و سایت ها را جهت مطالعه ی آفلاین ، دانلود کامل می نمایند این وبلاگ و سایر تارنماهای مورد علاقه ام را دانلود کنم .

اما مگر می گذارد این روزمره گی ها و مشغولیات پیاپی و بی پایان ؟مگر می گذارد این افسردگی روح فرسا ؟ مگر می گذارد این ....  ؟

اگر چنین درایتی را به خرج داده بودم حالا چنین دیوانه وار سرم سوت نمی کشید از این تیشه بر ریشه ی تاریخچه ی  فعال ترین و اصلی ترین وبلاگ اسپرانتوی ایران .